Column 68: Naar de bib

Ons dochtertje ging maandag voor het eerst met de klas naar de bib. Ze is in september immers gestart in het eerste leerjaar, waar je leert lezen, en dan mag je met de klas naar de bib. En als boekenverslaafde, schrijf-addict en leerkracht Nederlands, kan ik niet anders dan gloeien van trots als mijn dochtertje dan superenthousiast is omdat ze met haar juf naar de bib mag. Ik denk dat het leesvirus ook één van de enige verslavingen is die je ongegeneerd en zonder scrupules mag doorgeven aan je kinderen. Mijn zoon is enkele jaren geleden al besmet met het leesvirus, hoewel hij er minder verslaafd aan is dan ik als kind was. En zalig vind ik het dat ook mijn dochter toch wel enig enthousiasme kan opbrengen voor boeken.

Zelf heb ik alle stadia doorlopen: met de klas naar de mini-bibliotheek ergens in Laak, die enkele jaren later helaas werd opgedoekt. Van thuis uit te voet naar de mini-bibliotheek in Lillo, die, geloof ik, maar één keer per week open was en waar ik een vaste klant was, tot ook deze bibliotheek helaas gesloten werd. Dan maar met de auto naar die reuzegrote bibliotheek in de Vredelaan, onder De Drij Berlengs, die nu ook al enkele jaren gesloten is. Maar die gelukkig vervangen werd door de mooie, splinternieuwe en hypermoderne bibliotheek in het NAC.

Uiteraard was het niet het eerste bibliotheekbezoek van mijn dochter. Met een boekenwurm als moeder kan je niet anders dan af en toe meegesleept worden naar dat walhalla vol boeken. Maar tot nu toe was mijn dochter enkel geïnteresseerd in het rekje met kinder-cd's, waar ze steevast twee of drie cd's meenam om thuis op te dansen. Dit keer ging ze dus wel voor boekjes. Apetrots kwam ze thuis met drie prentenboeken die ze zelf had mogen kiezen. Ze kon niet wachten om er in te bladeren, te kijken en hier en daar een woordje te lezen, eentje met lettertjes die ze al kent.

En toen ik diezelfde avond zelf nog even naar de bib moest om voor mezelf weer wat leesvoer aan te vullen, wou ze graag nog eens mee. Want ze wilde toch ook nog graag een paar cd's om op te dansen. En toch ook nog wel een boekje extra. En blijkbaar was niet enkel míjn dochter erg enthousiast over dat eerste bibliotheekbezoek, want bij de kinderboekjes troffen we de papa van een vriendinnetje aan. En ook voor haar moest de papa nog twee boekjes komen bijhalen. Zalig toch, dat in deze digitale tijden de kinderen toch nog zo geboeid kunnen worden door papieren boeken. En bij het naar buiten gaan passeerden we langs de tafels met afgevoerde boeken, waar we nog een hele stapel extra leesvoer aanschaften voor minder geld dan een brood kost. Leespret verzekerd!