Het pinksterweekend is in Lillo al jarenlang het weekend van
de eerste communie. En als ik me niet vergis, worden ook op andere plaatsen in
Houthalen communiefeesten gevierd dat weekend. Met een schrijnend gebrek aan
priesters dezer dagen lijkt het steeds moeilijker te worden om meerdere
communievieringen op één dag te organiseren binnen de gemeente. Zo heb ik horen
vliegen dat vanaf volgend jaar het pinksterweekend in Lillo niet langer
synoniem zou zijn met het weekend van de eerste communie.
Maar dit jaar was dat dus nog wel zo. Wij bleven dit jaar
nog van de communiestress gespaard, maar in onze straat waren op minder dan
honderd meter afstand twee families getroffen door het communievirus. Er werden
druk voorbereidingen getroffen in en rond de huizen en naarmate de
'communieweek' meer en meer in zicht kwam, nam de communiekoorts toe. En zoals
dat vaak gaat, maakten vooral de mama's zich druk over het al dan niet goed
verlopen van alle geplande festiviteiten. Issue van de week was, een paar dagen
voor de communie, het weer. En hoewel iedereen weet dat dat ongeveer het enige
is waaraan je toch niets kan veranderen, het enige dat je niet in je planning
kan voorzien, toch maakt iedereen er zich druk over. De buurvrouwen van de
mama's die onder communiestress stonden inbegrepen. Er werd gepalaverd over de
verschillende weerberichten en apps die, ook zoals gewoonlijk, erg
tegenstrijdige berichten de wereld instuurden. En hoewel we allemaal diep vanbinnen wel weten
dat we de weersomstandigheden toch niet kunnen beïnvloeden, geven we niet op en
proberen we zelfs dit te 'regelen'. Er werd zelfs geopperd om eieren naar de
Clarissen te brengen. Jammer genoeg wist niemand van ons meteen waar die
Clarissen nog te vinden waren.
Op Pinksterzondag was het dan eindelijk tijd voor de moment
suprême. Vermoedelijk ook omwille van een gebrek aan beschikbare priesters, was
de viering pas gepland om 12u. Het was koud, maar droog, wat wellicht al heel
wat zenuwachtige mama's geruststelde. Het kerkje van Lillo puilde uit van het
volk: familieleden, vrienden en buren van de feestelijk geklede communicantjes,
die met meer dan twintig waren. Zoals elk jaar hadden de leerkrachten weer een
mooie viering voorbereid waarin alle kinderen hun talent mochten tonen. Ze
genoten zichtbaar van alle aandacht die ze kregen. En hadden wellicht het
uitpakken van de cadeautjes ook al in hun achterhoofd.
Als je zo'n mooie viering ziet, waar zowel de kinderen als
de ouders met volle teugen van genieten, dan is het toch jammer om te horen dat
ze in Brussel klagen dat leerkrachten op school te veel tijd steken in zo'n
communieviering. Hopelijk zien degenen die de wetten moeten uitschrijven toch
eens in dat ook dit bijdraagt aan de ontwikkeling van kinderen, misschien nog
veel meer dan de boekenwijsheid die ze elke dag op school moeten vergaren.
Aan alle communicantjes: een dikke proficiat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten