Welkom op mijn blog.

Schrijven kriebelt in mijn bloed. Ik doe het dan ook al bijna even lang als lezen.

Op deze blog vind je info over mijn debuutroman "Schotse wolken", die in juni 2013 uitgegeven werd.

Verder schrijf ik om de twee weken een column voor Het Belang van Houthalen-Helchteren, de regionale bijlage van de krant Het Belang van Limburg.

De columns verschijnen vanaf nu ook op mijn blog.

zondag 17 december 2017

Tombola

Ik schrijf deze column aan de vooravond van de verjaardag van Sinterklaas. De kinderen hebben net hun bord gezet, compleet met de nodige attributen. Er ligt op elk bord een suikerklontje en een wortel voor het paard, er staan twee flesjes bier klaar voor de zwarte pieten en een thermos koffie voor Sinterklaas. En op de grond staat een kom met water voor het paard, want in een verhaaltje van Jip en Janneke las onze dochter deze week dat de pieten er wel in slagen om dat water tot bij het paard te krijgen. De dochter ligt intussen vol spanning in bed te woelen, zenuwachtig voor de cadeautjes die er hopelijk morgen zullen zijn. De zoon is er sinds vorig jaar al wat geruster in dat het bord morgenvroeg wel gevuld zal zijn. Maar toch kijkt ook hij uit naar de cadeautjes. Want cadeautjes krijgen, dat vinden we allemaal toch wel leuk. Vandaar wellicht ook het succes van een tombola. Op ongeveer elke gelegenheid waar een vereniging wat centjes wil bijverdienen, wordt er wel een tombola georganiseerd. De prijzen variëren van interessant tot gesponsord tot dat-heb-ik-ook-nog-op-mijn-zolder-liggen-en-zou-ik-wel-kwijt-willen. En toch kopen we massaal lotjes. Want hoewel de prijzen ons niet meteen tot de rijkste Limburger maken, willen we toch wel graag winnen. Wat de prijs dan ook is. 
Zoals de laatste jaren ook al het geval was, kwam eind november de goedheilige man samen met enkele van zijn roetzwarte medewerkers op bezoek in de buurtlokalen van Lillo. Het Sintgebeuren wordt georganiseerd door Zorg voor Lillo, een  ‘team enthousiaste mensen die het sociale leven in de wijk Lillo (Houthalen-Helchteren) belangrijk vinden’, zoals ze het zelf omschrijven. Zorg voor Lillo zorgde ervoor dat het hele gebeuren gratis was voor de kinderen, inclusief een snoepzak met een speelgoedje erin, maar recupereerde de kosten door drank, soep, cake en wafels aan te bieden aan een schappelijke prijs. En door een tombola natuurlijk. Er waren bijna evenveel prijzen als volwassenen, dus ik vermoed dat ongeveer iedereen die lotjes had gekocht, wel met minstens één prijs naar huis ging. Maar de trekking van de tombola was pas voor het eind van de namiddag. Eerst was er een ballonnenclown die de kinderen mocht entertainen tot het hoge bezoek gearriveerd was. Met enkele ‘stoute’ sinterklaasliedjes slaagde hij erin de kinderen helemaal in de stemming te brengen. Toen de clown een pluim gezien had die wel eens van een piet zijn muts kon zijn, zaten alle kinderen op het puntje van hun stoel. Er werden liedjes gezongen en ieder kind mocht een gesprekje voeren met de Sint en een zakje afhalen bij de pieten. En toen zowel de Sint als de clown weer weg waren, was het de beurt aan de cadeautjes voor de ‘grote mensen’. Braaf zijn was in dit geval niet nodig. Het juiste lotje kopen wel. De hoofdprijs was een nieuwe Nokia 3310, maar in afwachting daarvan werden talloze zakjes met een nogal mysterieuze inhoud uitgeloot. Niemand ging naar huis als rijkste Limburger, maar de kinderen hebben volop van de namiddag genoten.

Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 8/12/2017.