Column 26: Goede voornemens

Het feestgedruis is weer achter de rug en het normale leven heeft ook in 2015 zijn gewone gang weer hervat. Hoewel, het is  nu natuurlijk wel de periode van de nieuwjaarsdrinks en de nieuwjaarsrecepties. Op bedrijven, in straten en buurten wordt volop geklonken op het nieuwe jaar. En maar al te vaak wordt er ook al gelachen met de goede voornemens die op oudejaarsnacht vol goede moed (en vaak overmoedig) werden gemaakt. Vaak overleefden die goede voornemens zelfs niet tot de nieuwjaarsdrink, luttele dagen nadat ze gesmeed werden. En hoewel we in ons achterhoofd echt wel weten dat het vrij zinloos is om goede voornemens te maken, toch blijven we het doen. En misschien maar goed ook, want wat is het leven als we niet altijd willen proberen om het beter te doen dan het afgelopen jaar?

Zijn er ook in onze gemeente goede voornemens nodig? Misschien wel. Afgelopen week las ik in een artikel dat de klachten over het vakantiepark in Hengelhoef blijven binnenstromen. Het park zou in erbarmelijke staat zijn en het zou er 'smerig' zijn, zoals het artikel vermeldt. Blijkbaar haalde het park afgelopen zomer zelfs de (Nederlandse) televisie in een vakantieprogramma. Maar de firma die het vakantiepark uitbaat, heeft zijn goede voornemens om alle problemen op te lossen, al aangekondigd. Laten we hopen dat dit goed voornemen de nieuwjaarsreceptie wel overleeft. Want hoewel bewoners van de gemeente misschien zelf niet zo vaak in het vakantiepark komen, een mooi uithangbord voor de gemeente is een verloederd vakantiepark allerminst.

Maar gelukkig zijn er ook al leukere dingen te melden. Zo herinnerde de ouderraad van basisschool Lillo's Klavertje de ouders en grootouders ook aan een goed voornemen. Zoals elke maand dit schooljaar stond iemand van de ouderraad op driekoningendag 's ochtends in de vrieskou paraat met een attentie. Een attentie met een spreuk. Want elke maand zorgt de ouderraad voor een kleine attentie voor alle ouders en grootouders die het kleine (of al wat grotere) grut naar school brengen. De eerste attentie van het nieuwe jaar was heel toepasselijk een gom. Want de attentie vergezelde een spreuk die wel kon dienen als goed voornemen voor 2015: "Gom eens wat drukte weg uit je agenda."  Want in een samenleving waar we alles willen en liefst zo snel mogelijk, is dat ongetwijfeld een heel moeilijk voornemen, maar zonder twijfel wel één dat de moeite waard is om te proberen vol te houden. Ik ga het in ieder geval proberen!

Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 09/01/2015.

Column 25: Prettige feestdagen!

Wat stond er de afgelopen dagen bij u op het menu? Gevulde kalkoen en kroketten, gourmet, fondue of een minder traditioneel kerstmenu? Of waagde u het misschien toch nog om foie gras op het menu te zetten,  na het zien van het weerzinwekkende anti-reclamefilmpje van GAIA?

Wat er ook op het menu stond, velen onder u zullen wellicht de komende dagen (of weken) de weegschaal zorgvuldig uit de weg gaan, want dat er veel gegeten (en gedronken) zal worden, dat lijdt geen twijfel. We zitten immers middenin de feestdagen. Een periode waarin de meesten onder ons traditioneel met de hele familie rond de tafel zitten, naast een mooi gedecoreerde kerstboom en met stemmige kerstliedjes op de achtergrond. En met een uitgebreid menu op het goed servies op een feestelijk versierde tafel. De periode rond Kerstmis is er traditioneel één waarin familie weer familie wordt, waarin iedereen gezellig samen kan zijn (zelfs als dat op andere momenten in het jaar nogal eens met knetterend vuurwerk gepaard gaat), waarin er plaats is om te geven en te nemen (en dan gaat het niet enkel over eten en cadeautjes).

Toch is dat kerstfeest niet voor iedereen vanzelfsprekend. Niet iedereen kan de elektriciteit betalen die de lampjes in de kerstboom moet doen branden, niet iedereen kan principieel weigeren om foie gras op het menu te zetten. Sommige mensen moeten hun menu samenstellen met hetgeen voorradig is. De Sint-Vincentiusvereniging zamelde bijvoorbeeld via de scholen voeding in voor mensen die niet de mogelijkheden hebben om zelf een feestmenu bij elkaar te kopen.  

Ook familie om mee rond de tafel te zitten, is niet voor iedereen even vanzelfsprekend. Gelukkig brengt Kerstmis soms mensen ook weer samen. Zo stond er begin deze week een mooi verhaal in de krant. Een geadopteerde man uit onze gemeente ging via het VTM-programma 'Vind mijn familie' op zoek naar zijn biologische moeder. De zoektocht bleek een bijna onmogelijke queeste, maar uiteindelijk slaagden de programmamakers erin moeder en zoon te herenigen. De moeder woonde in Sri Lanka en stond haar kind destijds af omdat het voor haar financieel onmogelijk was het kind groot te brengen. Na 28 jaar kon de moeder eindelijk haar zoon weer in haar armen sluiten.

Als dat geen mooi verhaal is zo net voor Kerstmis, want dat is toch het hele verhaal waar het om draait in de kerstperiode: het verhaal van een moeder die haar zoon vasthoudt.

Prettige feestdagen en mijn allerbeste wensen voor het nieuwe jaar!

Verschenen in Het Belang van Limburg/Houthalen-Helchteren op 26/12/2014.