Column 71: Knutselpiet betrapt

December is steeds de maand van pakjes, cadeautjes en veel lekker eten. Hoewel ik niet zo van de winter hou en al reikhalzend uitkijk naar de lente, wanneer het weer wat warmer wordt, de bomen weer bladeren krijgen en de vogels hier tsjilpen in plaats van naar het zuiden te vliegen, hou ik toch wel van feestmaand december. Het gaat me zelfs niet zozeer om de cadeautjes en het lekkere eten, maar wel om de sfeer en het gezellig samenzijn met familie en vrienden.

En om het feest van Sinterklaas natuurlijk. Want ondanks alle kritiek blijft het heerlijk om te zien hoe de kinderen van dit feest genieten. En wij als volwassenen hebben vaak de neiging om daar helemaal in mee te gaan. Wellicht omdat we ons nog herinneren hoe fijn we dit hele gebeuren zelf als kind vonden. Ook in onze basisschool, Lillo's Klavertje, zitten nog enkele leerkrachten die volop meegaan in het verhaal van die man met zijn rode mantel. En vooral dat van zijn ondeugende pieten. Een tweetal weken geleden kwamen de kinderen thuis met een enthousiast, maar onsamenhangend verhaal over knutselpiet die had ingebroken in hun school. En hij had alle verf gestolen. En hij was zijn zwarte schoenen vergeten. En de camera's hadden alles gefilmd. En zij hadden het met hun eigen ogen in de klas gezien. Want alle juffen hadden een dvd gekregen met de beelden van de bewakingscamera,  zodat de leerlingen met hun eigen ogen konden zien hoe ondeugend die knutselpiet wel niet geweest was.

En de juffen hadden ook aan de mama's en papa's gedacht die nog wel van verhaaltjes houden, want 's avonds was het betreffende filmpje ook op Facebook te bekijken. Net voor het weekend voor de verjaardag van Sinterklaas was er opnieuw een filmpje. Met opnieuw een erg ondeugende knutselpiet die in ongeveer alle klassen wel iets mispeuterd had. En dit keer wilden de kinderen zelf het filmpje ook nog eens bekijken op Facebook met mama. En nog eens met papa. En nog eens met oma. De juffen hebben dus niet voor niets die 'camerabeelden' ter beschikking gesteld. Ze zijn veelvuldig bekeken. En niet alleen in ons gezin, denk ik.

Op 5 december kwam de Sint dan met zijn pieten op bezoek in de school. Dit keer tijdens de schooluren. En die ondeugende knutselpiet was er ook bij. Opvallend detail: hij droeg witte schoenen, want zijn zwarte was hij ergens kwijtgeraakt...

Verschenen in Het belang van Houthalen-Helchteren op 9/12/2016.

Column 70: Tijd voor lekkers

Net nu de zomervakantie helemaal uit het zicht verdwenen is en onze overtollige ijsjes- en ander lekkers-overtollige-kilo's stilaan weggewerkt raken, komt er weer een zware periode aan voor de lijn. Het begint nu al met de chocolade die Sinterklaas en zijn pieten 's nachts in de schoen komen leggen. Hoewel dat meestal nogal meevalt, want die chocolade is meestal nog klein genoeg om volledig in de buik van de kinderen te verdwijnen. Die hoeven ze dus niet te delen met papa en mama. Maar dan komt de goede Sint ergens op bezoek en komen de kinderen thuis met een zak vol lekkers en het is o zo moeilijk om te weigeren een stukje van dat lekkers te proeven.

Vorige week al kwam de heilige man met zijn zwarte pieten (ja hoor, in Lillo bracht hij nog echte zwarte pieten mee, geen roetpieten) naar de vroegere voetbal- en harmonielokalen, waar al enkele jaren de KSA zijn intrek heeft genomen. De jongste groepen van de KSA gaven allemaal present, maar ook alle andere kinderen van Lillo waren uitgenodigd door Zorg voor Lillo. Als geboren en getogen Lillonaar stond ik ervan te kijken hoeveel kinderen er kwamen opdagen. Niet te geloven dat er zoveel kinderen in Lillo wonen. Hoewel ik niet mag vergeten dat er wellicht ook wel heel wat kinderen van buiten Lillo lid zijn van de KSA, zeker sinds de chiro van Houthalen-Centrum werd opgedoekt.

De zondagnamiddag werd een heus Sinterklaasevenement.  In afwachting van de Sint en zijn helpers kwam een clown de kinderen alvast in de sfeer brengen. De grotere kinderen mochten (al dan niet met veel enthousiasme) deelnemen aan allerhande goochelacts. Tot de man in de rode mantel het gebouw dan binnentrad onder luid gezing. Ondanks alle kritiek blijft het bezoek van Sinterklaas een heerlijke belevenis voor alle kinderen. En die ondeugende pieten zorgen nog steeds voor veel hilariteit (en voor een beetje angst bij de kinderen die niet zo braaf zijn geweest). Met een zak vol lekkernijen (aiai, de lijn van mama) en een geplooide hondjesballon van de ballonnenclown, die de namiddag afsloot, kwam dochterlief naar huis.

En nu zondag mogen we alweer voor lekkers naar de KSA-lokalen, want dan proberen ze een centje bij te verdienen met hun jaarlijkse spaghettidag. We zullen het in ieder geval laten smaken.

Verschenen in Het Belang van Houthalen op 25/11/2016.