Enkele jaren geleden keken wij met verbazing naar beelden op
tv van ouders die in grootstad Brussel aan de schoolpoort gingen kamperen om
hun kind te kunnen inschrijven in de school van hun keuze. Hoofdschuddend keken
we ernaar en drie seconden later zapten we al weg van die wantoestanden in
Brussel. Dit was een ver-van-mijn-bed-show.
Maar nu - anno 2014 - heeft het fenomeen zich zelfs
verplaatst naar onze gemeente, die toch allesbehalve grootstedelijk is.
Oorzaak: een nieuwe 'regeling' voor het inschrijfbeleid van scholen, die in
2013 werd ingevoerd. De overheid had hiermee een nobel doel voor ogen: gemengde
scholen creëren. Scholen waar zowel autochtone Belgen als 'mensen met een
migratieachtergrond' les volgen, scholen waar plaats is voor rijk en arm,
kortom: scholen waar plaats is voor iedereen. Daartoe moesten de scholen vanaf
dan elk schooljaar hun maximumcapaciteit vooraf doorgeven en een vaste
inschrijvingsdatum hanteren per scholengemeenschap, met een voorrangsperiode
voor o.a. broertjes en zusjes. En er moest een balans zijn tussen
'indicatorleerlingen' en 'niet-indicatorleerlingen', indicaties gebaseerd op
o.a. thuistaal of diploma van de moeder. Een prachtig plan, gezien vanuit de
ivoren toren in het grootstedelijke Brussel.
Maar helaas, in de praktijk zorgde het voor heel wat onrust.
Aan de school van Laak werd vorig schooljaar al door enkele ouders gekampeerd,
dit schooljaar konden de kamperende ouders zelf wel een hele klas vullen. En ze
haalden op maandag de krant.
Naar verluidt werd er echter niet enkel aan de school van
Laak gekampeerd. Want, zoals dat gaat, het nieuws van kamperende ouders en
beperkte plaatsen verspreidt zich snel en ook ouders met interesse voor een
andere school panikeren en slaan hun tent op.
Maar wat schort er dan aan dat prachtige plan? Hoe is het
mogelijk dat ouders een motorhome moeten huren om op enkele honderden meters
van hun huis het weekend door te brengen enkel en alleen om voor hun oogappel
een plaatsje te bemachtigen in 'hun school'? Wat vroeger vanzelfsprekend was,
wordt nu een voorrecht: naar de kleuter- en lagere school gaan in je eigen
wijkschooltje. Want één belangrijk detail hebben de wettenmakers over het hoofd
gezien bij het opstellen van hun prachtige plan: voorrang geven aan kinderen
die gewoon in de buurt van de school wonen, of ze nu autochtoon, allochtoon,
arm, rijk of wat dan ook zijn.
Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 28 maart 2014.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten