Na de kwakkelzomer van vorig jaar boekten allicht heel wat mensen dit jaar weer een reis naar het warme zuiden. Wie dat enkel deed om ergens aan een zonovergoten strand of zwembad te gaan liggen, had zich de stresserende vliegreis (al dan niet met staking) of een met file gevulde autorit kunnen besparen. België (en ongeveer het hele noordelijke deel van Europa) veranderde deze zomer in een exotisch vakantieparadijs. Wekenlang nestelden we ons in een heerlijk zomers weertje met temperaturen net boven de vijfentwintig graden overdag en heerlijke koele nachten, zodat je je huis toch lekker fris kon houden. En onweer, dat meestal al op de proppen komt als het in België drie dagen warm is, bleef uit. Vorige week klommen de temperaturen dan toch ruim boven de dertig graden, wat de kans op onweer onvermijdelijk deed toenemen. Dit droge en zomerse weer had natuurlijk ook een keerzijde: bossen, velden en weiden werden kurkdroog en gras is er intussen ongeveer nergens meer te bespeuren, het lijkt wel alsof het hooi rechtstreeks uit de grond groeit. Hoewel mijn man het niet echt een nadeel vindt dat hij het gras niet elke week moet afrijden en ik het nakend watertekort een goed excuus vind om de auto niet te wassen. De droogte en de hitte zorgden helaas ook voor veel brandgevaar en er gingen intussen hier en daar stukken heide en gras in vlammen op. De alertheid van de brandweer was groot om erger te voorkomen. Via de krant en sociale media werden we aangemaand vermoedelijke brandhaarden stante pede te melden aan de hulpdiensten. Want zelfs in een noordelijk land als Zweden kregen ze deze zomer te kampen met onblusbare bosbranden. Ook strooide het brandgevaar roet in het eten van de modelvliegclub PMF, die haar thuisbasis heeft op de heide in Sonnis. In het weekend van 21-22 juli zou hun jaarlijks evenement Jets over Pampa plaatsvinden, maar dat moesten ze noodgedwongen afgelasten, omdat het risico te groot was dat één van de vliegtuigjes de heide in lichterlaaie zou zetten.
Misschien is er tussen het schrijven en het verschijnen van deze column wel een verfrissend onweer losgebarsten (met hopelijk niet al te veel wateroverlast) en is de temperatuur intussen gedaald naar wat draaglijker temperaturen. Maar voor een augustusmaand zoals de eerste drie weken van juli, daar wil ik onmiddellijk een contractje voor tekenen.
Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 3 augustus 2018.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten