Welkom op mijn blog.

Schrijven kriebelt in mijn bloed. Ik doe het dan ook al bijna even lang als lezen.

Op deze blog vind je info over mijn debuutroman "Schotse wolken", die in juni 2013 uitgegeven werd.

Verder schrijf ik om de twee weken een column voor Het Belang van Houthalen-Helchteren, de regionale bijlage van de krant Het Belang van Limburg.

De columns verschijnen vanaf nu ook op mijn blog.

dinsdag 16 oktober 2018

Plaag


De oude Egyptenaren kregen te maken met een sprinkhanenplaag. De sprinkhanen vraten alle planten, struiken, bomen… kaal, wat de Egyptenaren uiteraard niet aangenaam vonden, aangezien op deze manier hun hele voedselvoorraad eraan ging. Mozes veroorzaakte het probleem, en hij loste het ook op, aldus het Oude Testament.
In Lillo, Lindeman en omstreken hebben we geen last van een sprinkhanenplaag, maar van een everzwijnenplaag. Helaas is hier geen Mozes voorhanden om het probleem op te lossen. Ik weet dat ik er nog al eens over gerept heb in een column. Het onderwerp blijft echter zo prangend actueel dat ik niet anders kan dan erover te schrijven. De situatie wordt stilaan erg verontrustend. Waar je een aantal jaren geleden wel eens een wild varken aan de rand van het bos zag bij valavond of ’s nachts, zie je ze nu zelfs bij klaarlichte dag. Hoewel, toegegeven, ’s nachts zijn ze toch nog net iets actiever. Wellicht rusten ze overdag uit van hun nachtelijke wroet- en vreetpartijen. Ongetwijfeld zag ook u al de beelden van omgewoelde tuinen en mensen die met de handen in het haar zitten, omdat de everzwijnen steeds terugkeren om de net goed gelegde tuin opnieuw overhoop te halen. Bij Q-music belden ze zelfs naar de burgemeester van Heusden-Zolder om te vragen hoe dat nu zat met die gruwelijk wilde beesten die zijn gemeente onveilig maken. Er werd enigszins ironisch over gedaan, maar voor wie de beelden in de krant of op TVL niet spectaculair genoeg vindt: ik denk dat Lillo en Lindeman stilaan tot toeristisch rampgebied verheven kunnen worden. Binnenkort komen mensen niet enkel van heinde en verre naar de multiculturele markt in Heusden-Zolder, maar boeken ze een everzwijnensafari in het grensgebied Houthalen -  Zolder. Elke ochtend zijn er nieuwe tuinen omgewoeld. De evers komen verder en verder uit het bos en dichter en dichter bij de huizen. Afgelopen weekend haalden ze zelfs de voortuin van mijn broers overbuur overhoop. Die tuin ligt toch al een stukje van het bos verwijderd en de zwijnen hebben ervoor langs een relatief drukke weg gewandeld. Nog even en er staat er hier ’s ochtends eens eentje naast mijn brievenbus als ik de krant eruit haal, denk ik.
De politiek heeft intussen begrepen dat harde actie nodig is. De gemeente Heusden-Zolder besliste prompt om schrikdraad rond zo ongeveer het hele bos in de wijk Lindeman te laten plaatsen. Het is nog maar de vraag of die stroomdraad de dieren zal tegenhouden. De samenwerking met onze gemeente staat blijkbaar nog niet helemaal op punt, want onze gemeente plaatste geen schrikdraad, waardoor in de Kolderstraat, ongeveer halverwege de straat (en dus ook halverwege de bosrand) de draad opeens stopt. Het is dus voor de everzwijnen gewoon even zoeken waar die prikkende draad stopt. Ik vrees dat het enige wat zal helpen inderdaad de geplande drukjachten zullen zijn. Jammer voor de evers, maar de situatie is intussen zo uit de hand gelopen, dat dit allicht de enige manier is om de omgeving veilig te houden.

Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 28 september 2018.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten