Vliegtuigen en smoutebollen

Afgelopen weekend vonden in Kleine Brogel de Belgian Air Force Days plaats. Niet in onze gemeente, wel in buurgemeente Peer. Om daar nu een hele dag tussen de ronkende motoren en het vliegend geweld door te brengen, dat is niet echt mijn ding. Maar als er af en toe eens een vliegende formatie voorbij komt, dat is wel eens leuk om naar te kijken. Inwoners van omliggende gemeenten konden nochtans tickets kopen aan bijna een kwart van de normale prijs. Maar dan moest je wel een vroege vogel zijn. De tickets met korting moest je immers al meer dan een maand van tevoren aanschaffen. Wellicht toch wel erg vroeg voor sommigen, zeker in volle vakantieperiode. Toch was er geen gebrek aan interesse voor al dat vliegend geweld. Meer dan 72 000 mensen zakten af naar de militaire basis in Peer. En dat waren er allicht ook heel wat van buiten onze provincie- en zelfs buiten onze landsgrenzen.

Mijn interesse in het gebeuren beperkte zich tot enige extra alertheid wanneer de lucht begon te brommen. Er werd een blik naar de hemel geworpen die soms één of meerdere vliegende objecten opving. En dan ging er een wijsvinger in de richting van het schouwspel, zodat ook de kinderen konden meegenieten. Die wijzende vinger was vaak overbodig, want als er tijdens een boswandeling in het Wild- en wandelpark Molenheide opeens twee zware legerhelikopters boven de bomen  cirkelen, dan moet je niet veel moeite doen om ze te ontdekken.

De kinderen waren matig geïnteresseerd in die brullende motoren in de lucht. Er waren er dan ook wel minder te bespeuren dan bij de airshow van Sanicole. Wellicht wilde de Belgische luchtmacht degenen die tickets hadden gekocht ook waar voor hun geld geven. En blijkbaar was er ook een uitgebreide ‘static show’ op het terrein. Maar die zagen we dus niet vanuit Houthalen-Helchteren. De kinderen waren eigenlijk meer geïnteresseerd in wat zich vorig weekend afspeelde in het centrum van Helchteren: de kermis. We passeerden er ettelijke keren, maar voor een stop ter plaatse was het weekend al te druk gevuld. Als toegeving trokken we er maandagavond dan maar even heen. En na een half uurtje lunapark en viskraam, volgde dan de verplichte zonde: aanschuiven aan het smoutebollenkraam. Tot nu toe konden we de kinderen nog niet warm maken om in zo’n gloeiendhete smoutebol te bijten, maar nu vonden ze die papieren zak toch wel erg lekker ruiken in de auto. Ze waagden het er dus op. En het viel hen mee: met zijn vieren smikkelden we van smoutebollen met bloemsuiker, veel bloemsuiker, recht uit de papieren puntzak. Volgende keer bestellen we een dubbele portie.

Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 14 september 2018.