Na een heerlijk weekje Toscaanse zon viel het nogal tegen om
weer voet op Belgische bodem te zetten. Want hoewel het thuisfront had laten
weten dat het ook in ons landje heerlijk warm was in het middelste weekend van
de paasvakantie, was daar niets meer van te merken aan het begin van de tweede
vakantieweek. Na een hele week in trui of zelfs short en T-shirt, haalde ik
snel mijn winterjas weer uit de kast.
De hoop was gevestigd op het paasweekend, want ook de
klokken uit Rome zijn meer zuiderse temperaturen gewoon en hoe koudebestendig
de paashaas is, weet ik niet. Maar helaas, voor paaszondag werd er in
onheilspellende weerberichten zelfs gewag gemaakt van mogelijke sneeuw. Dat
bleek dan al bij al toch nogal mee te vallen. Bij ons konden de klokken en de
paashaas in ieder geval hun werk doen zonder nat te worden. Eieren rapen
gebeurde wel met winterjas, maar beter dat dan met een regenjas.
Al enkele jaren zorgt de middenstand van Lillo bij Pasen
voor kermis. Ons kerkpleintje wordt dan ingepalmd door een aantal kermiskramen.
Heel veel moet je je er niet bij voorstellen, want je kan het aantal kramen op
één hand tellen, maar toch vinden de kinderen het altijd een hele belevenis om
te voet naar de kermis te gaan. Want dat kan echt maar één keer per jaar. En
aangezien er nog een paasmenu op het programma stond, besloten we om al
onmiddellijk bij de opening van de kermis naar daar te gaan. Volgens ons
gemeentelijk infoblad zou dat om 14u al zijn, dus trokken we met de hele
familie richting kerkplein rond dat uur. Maar daar kwamen we letterlijk van een
koude kermis terug. De kramen waren nog allemaal gesloten en er was nog geen
kat te bespeuren. De frietkraamuitbater had zich intussen wel buiten zijn kraam
gewaagd en wist ons te vertellen dat de kermis pas om 15u opende. Wij waren
duidelijk vreemde, veel te vroege vogels. Het werd dus toch nog eerst het
paasmenu en kermis om de avond af te sluiten. En dan op paasmaandag in de
namiddag toch ook nog even naar de kermis. Want het is toch maar eenmaal per
jaar kermis in Lillo.
En na een koud paasweekend kwam alsnog de voorspelde sneeuw.
Dinsdag werd ik onderweg van het werk naar huis getrakteerd op een regenbui
vermengd met smeltende sneeuw. Gelukkig zat ik warm en droog in de auto, en
waren de klokken alweer teruggekeerd naar Rome…
Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 21/04/2017.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten