Welkom op mijn blog.

Schrijven kriebelt in mijn bloed. Ik doe het dan ook al bijna even lang als lezen.

Op deze blog vind je info over mijn debuutroman "Schotse wolken", die in juni 2013 uitgegeven werd.

Verder schrijf ik om de twee weken een column voor Het Belang van Houthalen-Helchteren, de regionale bijlage van de krant Het Belang van Limburg.

De columns verschijnen vanaf nu ook op mijn blog.

zaterdag 2 juni 2018

Vurig pinksterweekend


Ergens heel ver weg in een schuifje in mijn geheugen meende ik iets terug te vinden van ‘vurige tongen’ bij de feestdag Pinksteren. Gelukkig bestaat er tegenwoordig zoiets als Google en Wikipedia en moest ik dus niet op zoek naar een exemplaar van de Bijbel. Pinksteren blijkt inderdaad iets te maken te hebben met vurige tongen. Het was een nogal ingewikkeld verhaal met de dood van Jezus, het opstijgen naar de hemel, het verrijzen, het opnieuw naar de hemel gaan bij Hemelvaart en ten slotte de neerdaling van de Heilige Geest op de apostelen bij Pinksteren: en die projecteerde vurige tongen op de apostelen. Nu ik jullie weer op de hoogte heb gebracht van de reden van onze zonnige, vrije pinkstermaandag, kan ik terug overschakelen op de actualiteit. Want hoewel er geen tongen aan te pas kwamen, was het toch een vurig weekend in onze gemeente. Al vrij vroeg op zondag postte onze burgemeester op Facebook dat er brand was op het schietterrein in onze gemeente en op het grondgebied van Meeuwen-Gruitrode. De rook kon voor geurhinder zorgen op verschillende plaatsen in de gemeente, o.a. aan De Plas, waar net nu tienduizenden mensen samen waren voor het dancefestival XO (Extrema Outdoor voor de niet-ingewijden). Het was dus alle hens aan dek, in de eerste plaats voor de heide die weer voor een groot stuk in vlammen opging, maar daarnaast wellicht ook zeker voor al die dansende mensen rond het water in Kelchterhoef. Op een vurig danceweekend hadden ze wellicht gehoopt, maar niet op zo’n letterlijke manier.
Achteraf bleek dat er over een afstand van 3 kilometer op het schietterrein maar liefst 18 brandhaarden werden gevonden. Ik meende mij te herinneren dat er ooit een brandend konijn de oorzaak was van een grote heidebrand op het schietterrein. Daar moest ik onmiddellijk aan denken toen ik hoorde hoeveel brandhaarden hier waren. Ik zocht het even op en wat bleek? Inderdaad: in 1997 zette een brandend konijn de heide in lichterlaaie, aldus TVL. Maar dat konijn was het slachtoffer van een schietoefening: het werd geraakt, vloog in brand en zette in zijn vlucht een enorm stuk heide in brand. Dit keer zou er echter van een brandend konijn of ander vluchtend dier geen sprake zijn. Er waren zondag immers geen schietoefeningen. Het leger, de politie en het gerecht houden volgens de krant rekening met kwaad opzet.  Wat jammer dat dat zelfs maar tot de mogelijkheden behoort. Want waar je een vuurtje aansteekt, dat weet je, maar waar en hoe snel het stopt, dat weet je nooit. Vraag maar aan mensen die ooit het slachtoffer werden van een bosbrand.

Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 25 mei 2018.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten