Het eerste weekend van mei was een waar feestweekend in onze
gemeente. Een beetje jammer bijna dat er zoveel tegelijk gebeurde. In
Houthalen-Centrum streek één van de eerste dagen van mei de kermis neer. De
kermis baadde het hele weekend onder een stralende zon en eindigde maandagavond
met een avondmarkt. Gezien het heerlijke weer besloten we om met het hele gezin
op de fiets te springen om eens over de markt te struinen en met de kinderen
een bezoekje aan de kermis te brengen. We waren duidelijk niet de enigen die
dat idee hadden. Je kon over de koppen lopen tussen de marktkramen en de
terrasjes zaten stampvol. Maar het was gezellig. Dat moet gezegd. Mede dankzij
het fantastische weer, uiteraard.
Ook elders in de gemeente was er reden tot feesten. Voor het
eerst vond de Trofee Maarten Wynants een heel weekend plaats: twee dagen koers.
Op zaterdag had ik werkverplichtingen en op zondag mocht ik naar het
communiefeest van mijn petekindje, dus van de koers heb ik dit jaar jammer genoeg
niet veel meegekregen, behalve de omleiding dan… Ik moest zowel zaterdag als
zondag het parcours passeren, dus twee dagen koers betekende voor mij dit jaar
ook twee keer omleiding, zonder de koers te zien. Mijn man en de kinderen
gingen er wel heen op zaterdag. Ze supporterden voor de juniores, keken naar de
gentlemanskoers en keerden na de start van de inwonerskoers huiswaarts. En ze
sponsorden tussendoor de lokale horeca. De kinderen gingen helemaal op in het
hele koersgebeuren.
Op zondag kregen we van de koers ook niet meer mee dan de
omleiding, aangezien mijn petekindje zondag haar eerste communie deed. Op het
middaguur zakte pastoor André af naar ons kleine Lillo om de mis voor te gaan.
Zoals gewoonlijk deed hij dat met veel schwung. Ook van de familieleden werd op
zijn minst een kleine inbreng verwacht in de viering. En als het publiek wat al
te passief overkwam, zorgde pastoor André wel dat daar verandering in kwam. Daardoor
en door het vele voorbereidingswerk van de juffen, mochten wij naar een mooie
viering kijken. En de communicantjes straalden op de dag waarnaar ze zo lang
hadden uitgekeken. Heerlijk toch om die kinderen met volle teugen te zien
genieten van de liedjes, tekstjes en toneeltjes waarop ze al die weken geoefend
hadden. De fierheid droop van hun gezichtjes.
Aan zowel de koers als de communie gingen ongetwijfeld vele
weken (zoniet maanden) voorbereiding vooraf en op een zucht was het weer
voorbij. Maar de mooie herinneringen gaan nog lang mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten