Welkom op mijn blog.

Schrijven kriebelt in mijn bloed. Ik doe het dan ook al bijna even lang als lezen.

Op deze blog vind je info over mijn debuutroman "Schotse wolken", die in juni 2013 uitgegeven werd.

Verder schrijf ik om de twee weken een column voor Het Belang van Houthalen-Helchteren, de regionale bijlage van de krant Het Belang van Limburg.

De columns verschijnen vanaf nu ook op mijn blog.

woensdag 8 augustus 2018

Lachen maar!


Lachen op commando. Het is niet iedereen gegeven. En eigenlijk is lachen ook niet iets wat op commando moet gebeuren, het is één van de spontaanste dingen die er zijn. Denk maar aan die keer dat je de slappe lach kreeg op een moment waar dat echt niet gepast was. In Houthalen-Helchteren doen ze nochtans al jaren hun best om zo veel mogelijk mensen aan het lachen te krijgen, al is ‘op commando’ misschien wel wat veel gezegd. Wie op het Lachfestival is geweest, kan zijn vakantie goedgemutst inzetten. Elk jaar begin juli zakken mensen van alle uithoeken af naar onze gemeente voor het Lachfestival. Ik probeer ook elk jaar wel hier en daar iets mee te pikken. Tegen dat jullie deze column lezen, heb ik waarschijnlijk al een paar keer goed gelachen met één of andere act. De affiche dit jaar klonk alvast veelbelovend. Er stonden een heel aantal nieuwigheden op het programma: vrijdagnamiddag (vandaag dus) wordt met Tournee Terras een soort van voorprogramma georganiseerd in een aantal horecazaken. Kwestie van al wat in de stemming te komen, moest het lachen nog niet zo goed lukken. Daarnaast werden De Vertellingen van TVL ingelast in de programmatie van het festival. Als ik ergens een vouwstoel van onder het stof heb kunnen rapen (en als het niet donderde en bliksemde), ben ik wellicht een kijkje gaan nemen. De locatie was in ieder geval gezellig: de tuin van de pastorij. Humorist van dienst was de Antwerpse Brit (of Britse Antwerpenaar) Nigel Williams. Ik was er niet helemaal zeker van of de humor van deze stand-upcomedian ook die van mij is, maar intussen zal ik het wellicht weten. Op donderdag konden zelfs de kinderen proeven van stand-upcomedy in het Casino, met welklinkende naam Piv Huvluv. De kinderen konden zich de dagen ervoor ook al opwarmen met een driedaagse ‘kindercircuscursus’ (als dat geen tongbreker is), die werd afgesloten met een spectaculaire kindercircusshow, eveneens in het Casino.
Ook op De Goei Wei viel weer heel wat te beleven. Voor mij leken mentalist Piet Kusters en de Late Night Improcup het leukst. Ook de kinderen keken uit naar die energieke en ietwat gekke meneer die deelnam aan Belgium’s Got Talent en daar alle juryleden voor de gek hield. Alleen weet ik niet of ze er de humor nog van inzien als ze zelf voor de gek worden gehouden. Maar ook wie het in wat hogere sferen zocht, moest op De Goei Wei zijn: op woensdag was er Het Groot Humorspel, al heb ik geen idee wat ik me daarbij moet voorstellen. Wie het hardst lacht, wint? Of wint degene die iemand anders het hardst kan laten lachen? Of je kon ook meewandelen met de zo-maar-lach-wandeling of ‘je innerlijke glimlach op natuurlijke wijze activeren’ in de open, mindfulness glimlachworkshop. Voorlopig heb ik niet het gevoel dat ik een spel, een wandeling of een workshop nodig heb om te kunnen lachen, maar er waren allicht mensen die zich hierin wilden verdiepen. Verder waren er  de traditionele kolderavonden met moppentappers en tonpraters bij de lokale horeca en vandaag, vrijdag, is natuurlijk de hoogdag van het Lachfestival. Houthalen-Centrum wordt één groot openluchttheater met straattheater, stand-upcomedy, een parade en nog zoveel meer. De slotact wordt verzorgd door Freestyletalent: een bonte groep die voor spektakel belooft te zorgen. Kortom: wie deze week niet gelachen heeft, heeft het zelf gezocht.

Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 6 juli 2018.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten