Dit jaar hadden we het geluk dat we met het hele gezin de
benen ergens anders onder tafel konden schuiven bij oudejaar. Het werd dus een
rustige 31 december. Met nog heel wat extra calorieën van de kerstdagen op zak
en ook nog heel wat in het vooruitzicht met oudejaar en nieuwjaar, leek het me
wel een goed idee om wat calorieën te verbranden met een fikse wandeling. We
trokken naar Hengelhoef en parkeerden aan het bezoekerscentrum. Om de kinderen
ook wat te gunnen, besloten we door de Hengelhoefse bossen naar het
zwembadcomplex te wandelen, om hen daar wat te laten spelen in de ‘apenkooi’,
zoals zij de binnenspeeltuin daar noemen. Aanvankelijk werd het wandelen op
gemor onthaald, maar toen ze wisten dat ze even ‘de aap mochten uithangen’,
besloten ze de verplichte wandeling er dan maar bij te nemen. Dus klosten we
door de modderige bossen. Op sommige plaatsen misten we heel erg onze rubberen
laarzen en moesten we hele evenwichtsoefeningen uithalen om de modder te
overbruggen. Gelukkig bleef iedereen overeind en moest ik oudejaarsavond niet
vullen met het wassen van modderkleding.
Dat het later op de dag oudejaar zou zijn, konden we ook
tijdens onze wandeling niet vergeten. Het leek wel of we in jachtgebied
verzeild geraakt waren. Overal vlogen de bommetjes, voetzoekers en ander
knallend vuurwerkachtig gedoe ons om de oren. Een aantal jongeren had zelfs een
brugje gevonden, dat volgens mij nog een overblijfsel is van de vroegere
speeltuin, die wij als kind wel eens bezochten in Hengelhoef. De jongeren
hadden het fenomeen van de echo ontdekt en slaagden erin het lawaai van hun
bommetjes nog eens te verdubbelen door ze onder het brugje te laten ontploffen.
Hoewel het afsteken van vuurwerk en aanverwanten nog steeds een hachelijke
onderneming is, zoals we weer hoorden in het nieuws, met een heel aantal
ernstige ongelukken met vuurwerk, toch laten weinig mensen zich erdoor
afschrikken. Met de overgang van het oude naar het nieuwe jaar knalden weer in
alle windrichtingen vuurwerkpijlen de lucht in. En wie nog wat over had, liet
het op nieuwjaarsdag nog een keer knallen.
En zo hebben we het nieuwe jaar alweer ingezet. De
feestperiode is voorbij, de cadeautjes onder de kerstboom zijn allemaal
uitgepakt en iedereen kan stilaan beginnen aan één of ander goed voornemen.
Feestcalorieën kwijtraken met een fikse wandeling bijvoorbeeld. Maar allemaal
kregen we weer hetzelfde grote geschenk, zoals één van mijn kinderen zei in de
nieuwjaarsbrief: we krijgen weer, helemaal gratis en voor niks, 365 dagen cadeau.
Gelukkig nieuwjaar!
Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 05/01/2018.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten