Welkom op mijn blog.

Schrijven kriebelt in mijn bloed. Ik doe het dan ook al bijna even lang als lezen.

Op deze blog vind je info over mijn debuutroman "Schotse wolken", die in juni 2013 uitgegeven werd.

Verder schrijf ik om de twee weken een column voor Het Belang van Houthalen-Helchteren, de regionale bijlage van de krant Het Belang van Limburg.

De columns verschijnen vanaf nu ook op mijn blog.

donderdag 30 november 2017

Gevaar in het bos

Niets zo gezond en relaxerend als een heerlijke boswandeling in de herfst. Iedereen trekt in de herfst wel eens het bos in, vermoed ik, om te genieten van die heerlijke kleurenpracht in de bomen en het geluid van de knisperende, bruine bladeren onder je voeten. Even ontspannend als een bezoekje aan de wellness en een pak goedkoper. Maar als we de media moeten geloven (en onze eigen ogen tegenwoordig ook), zou de ontspannende wandeling ook wel eens een zeer avontuurlijke en zelfs gevaarlijke wandeling kunnen worden. Geen halloweenspoken nodig om je angst aan te jagen in het bos. Zoals we al veel langer weten, neemt de populatie aan everzwijnen op ongeziene wijze toe in onze regio. Op de grens van Zolder en Houthalen zie je al jaren sporen in het bos van omgewoelde aarde. Maar op dit moment hoef je maar in de voortuinen en naast de straten te kijken om de sporen te zien. De wilde varkens hebben hun terrein al van het bos naar de aangrenzende straten verlegd. Toen ik als kind ging wandelen in het Wild- en wandelpark Molenheide, grapten de volwassenen wel eens dat er een everzwijn ontsnapt was, als ze iets hoorden ritselen in de struiken. En de minder dapperen onder ons trokken al bleek weg bij het idee alleen. Maar de grapjes van toen zijn intussen meer dan realiteit. Vorige week nog schoten jagers in Hechtel-Eksel maar liefst 56 dieren dood tijdens één enkele klopjacht. En dat er nog een heleboel meer in onze contreien rondwaren, dat lijdt geen twijfel.
Maar niet alleen de wilde varkens zorgen voor gevaar in het bos. Het gevaar schuilt in een nog veel kleiner hoekje. De herfst is ook de periode waarin de paddenstoelen – jawel – als paddenstoelen uit de grond schieten. En heel wat mensen vinden het wel leuk om die paddenstoelen te plukken en daarna ook op te eten. Ik heb het nooit zo begrepen gehad op het eten van dingen waarvan ik niet zeker ben of ze wel eetbaar zijn. Sinds ik echter een thriller van Anja Feliers gelezen heb waarin een wraakzuchtige dame een man vergiftigt met een paddenstoelensoort die sprekend op de champignon lijkt, waag ik het zeker niet meer. Maar niet iedereen schijnt zo voorzichtig te zijn als ik, zeker nu het dit jaar een topjaar voor paddenstoelen blijkt te zijn: het beste jaar sinds 1976, volgens een paddenstoeldeskundige in deze krant. Omdat je ongeveer een half leven nodig hebt om het onderscheid tussen al die verschillende kabouterhuisjes te leren kennen (en zeker om te weten welke je mag opeten), is er zelfs beslist om boetes uit te schrijven voor wie de regels toch aan zijn laars lapt. Paddenstoelen plukken kan je duur te staan komen, met boetes van 100 tot zelfs 50 000 euro. Best toch maar een bakje zeker eetbare champignons in de supermarkt kopen dus…

Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 10/10/2017.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten