Ik weet niet of het is om de vakantiesfeer er nog een beetje
in te houden, of net om een goede start van het nieuwe schooljaar te vieren,
maar op de eerste zondag van september hoef je je in onze gemeente niet te
vervelen. Al heel wat jaren is die eerste zondag van het nieuwe schooljaar
immers synoniem van Kelchteren Kermis én van de dierenwijding in Sonnis.
Wij konden niet kiezen en besloten dus van beide evenementen
een beetje mee te pikken. Al vroeg in de ochtend kruisten we de tractortocht op
weg naar het kerkje van Sonnis. Die tractortocht vond dit jaar voor het eerst
plaats: een nieuw hoofdstuk in een traditioneel verhaal. Een honderden meters
lange slinger van tractoren maakte de binnenstraten van Helchteren al in de
prille ochtend onveilig. Wie nog niet wist dat er een dieren- en tractorwijding
zou plaatsvinden, werd uit zijn bed geronkt door de luidruchtige
landbouwvoertuigen. De wijding zelf zag eruit zoals elk jaar: kindertractoren,
fietsjes, go-carts, honden, maar ook huisdieren waarbij het minder
vanzelfsprekend is om ermee te gaan wandelen, zoals kippen, cavia's en dit jaar
zelfs drie alpaca's. Daarna kwamen de paarden, de tractoren en tot slot de
kudde schapen. Ik blijf het ongelooflijk vinden hoe enkele bordercollies erin
slagen een kudde van honderden schapen op het rechte pad te houden.
Toen de schapen gepasseerd waren, zetten wij koers richting
Kelchterhoef. Enkele regendruppels deden vermoeden dat het evenement letterlijk
in het water zou vallen, maar gelukkig werden ze al snel verdreven en bleef het
grotendeels droog. Op de rommelmarkt heerste een relaxed sfeertje en ondanks
het eerder frisse weer zaten de terrasjes vol. Ook wij verpoosden even bij
Hoeve Jan en aanschouwden hoe een bakker koeken bakte in de gerenoveerde
houtoven tegenover Hoeve Jan. Tot plots het vuur wel erg hevig ging branden en
reusachtige vlammen de buitenkant van de oven likten. In een mum van tijd zag
je nauwelijks nog een hand voor ogen door de gigantische rookpluim die het vuur
produceerde. Of dit de bedoeling was of dat het vuur toch wat heviger was dan
gepland, is me tot nu toe niet duidelijk. Ik hoop alleen maar dat er geen
koeken meer in de oven lagen, want zwartgeblakerde koeken raak je aan de straatstenen
niet kwijt. Het bakken was in ieder geval het meest sensationele van alle oude
ambachten die je op en rond de evenementenweide kon bezichtigen.
Verschenen in De buurtkrant van Het Belang van Limburg op 18/09/2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten