Als je in deze periode door bossen of langs open velden
rijdt, kom je wellicht wel ergens een kamp tegen. Een groep tenten met de
vlaggenmast van één of andere jeugdbeweging. Vorige week ontdekten wij zo'n
kamp tegenover hoeve Sonnisheide. En het deed ons mijmeren over vervlogen
tijden, want ooit brachten ook wij een deel van onze vakantie op die manier
door. Gezellig toch, zo met de tent op vakantie. We besloten dat onze kinderen
nu ook wel oud genoeg zijn om eens te gaan kamperen. We verzamelden tent,
luchtmatrassen, slaapzakken en ander noodzakelijk goed om enkele dagen in een
tent te overleven. Op een camping welteverstaan, zo basic als dat kamp in
Sonnis, daar zijn we toch stilaan een beetje te oud voor, vrees ik. Een minimum
aan sanitaire voorzieningen was toch wel een must bij de zoektocht naar een
geschikte plek om ons tentje op te slaan.
Het werd een camping in de buurt van Dinant. We verlieten
Houthalen onder een grijzig wolkendek, maar toen we in de Ardennen arriveerden,
brak de zon door en ze teisterde ons met haar warme stralen terwijl we
probeerden de juiste stokken op de juiste plaats in de tent te krijgen. Om niet
al te veel energie te verspillen aan het oppompen van luchtmatrassen, hebben we
vorig jaar een elektrisch pompje aangeschaft. Daarom kozen we voor de luxe van
een campingplaats voor caravans, met stroomvoorziening. Eerste probleem: onze
plaats was gedeeltelijk verhard waardoor het heel wat energie vergde om de
haringen in de grond te krijgen. Gelukkig is mijn man van meer spieren voorzien
dan ik. Tweede probleem: onze stekker paste niet op het campingstopcontact.
Naar de receptie voor een tussenstuk dus. En zo raakte een kleine twee uur
later onze primitieve hotelkamer toch klaar. Derde probleem: toen de kinderen
zich omstreeks slaaptijd op de luchtmatrassen stortten, bleek er al eentje
bijna plat te zijn. Ai. Met wat improvisatie en regelmatig lucht bijpompen
haalden we toch de ochtend.
Twee nachten, drie dagen en een aantal akkefietjes later
keerden we terug richting Houthalen. Niet alles verliep zoals gepland en onze
ruggen waren blij terug op een echte matras te liggen. Maar toch was het zalig,
zo slapen naast een kabbelend beekje en 's ochtends de tent openritsen en
meteen met je voeten in het gras staan. En de kinderen vonden het geweldig.
Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 24/07/2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten