Welkom op mijn blog.

Schrijven kriebelt in mijn bloed. Ik doe het dan ook al bijna even lang als lezen.

Op deze blog vind je info over mijn debuutroman "Schotse wolken", die in juni 2013 uitgegeven werd.

Verder schrijf ik om de twee weken een column voor Het Belang van Houthalen-Helchteren, de regionale bijlage van de krant Het Belang van Limburg.

De columns verschijnen vanaf nu ook op mijn blog.

donderdag 7 augustus 2014

Column 15: Rouwregister

"Jets over pampa". Wie al eens in Sonnis passeert, heeft het vliegtuigvormige aanwijsbordje ongetwijfeld opgemerkt. Naar jaarlijkse traditie organiseerde de modelvliegclub die aldaar gevestigd is immers haar vliegshow. Plezier gegarandeerd. Vliegen staat dezer dagen echter allesbehalve garant voor plezier. Wie afgelopen week met het vliegtuig op vakantie vertrok, deed dit wellicht op weke benen. In een week tijd vielen er immers maar liefst drie vliegende gevaartes uit de lucht. Zoals wij mensen zijn, houden we wel van een beetje sensatie en kijken we met toch wel misplaatste interesse naar de beelden van zo'n ramp op tv. Maar wanneer de ramp zich voordoet met een vliegtuig dat vertrok in ons buurland Nederland en heel veel Nederlandse en zelfs een aantal Belgische passagiers met zich meevoerde, dan kunnen we moeilijk stellen dat de situatie onze koude kleren niet raakt. En wanneer dat vliegtuig dan ook nog eens met opzet uit de lucht werd gehaald, neemt de ontzetting over zoveel onrecht alleen maar toe. Die ontzetting was voelbaar tot in ons eigen gemeentehuis, want vorige week las ik in deze krant dat ook in ons eigenste NAC een rouwregister ligt. Een rouwregister waarin je je medeleven kan betuigen aan alle nabestaanden van de slachtoffers. Want ook in onze gemeente blijken meer dan vierhonderd Nederlanders te wonen.

Ook u zag wellicht de beelden op tv: militaire vrachtvliegtuigen die vanuit Oekraïne in Eindhoven neerstreken. Nadat de laadklep openging, werd een eindeloze rij doodskisten uit de buik van het gedrocht gedragen. Die kisten gingen dan op hun beurt in een even eindeloze rij lijkwagens, die in een onheilspellende karavaan over de Nederlandse wegen richting Hilversum trok. Al ben ik dan zelf niet bij de ramp betrokken, al heb ik dan niemand verloren, toen ik die beelden zag en die van de halve Nederlandse bevolking die stilzwijgend langs wegen en vanop bruggen toekeek op dit intrieste schouwspel, toen werd ik zelf ook even stil. En misschien moet ook ik wel even mijn medeleven gaan betuigen in het rouwregister in het NAC. Niet alleen voor de nabestaanden van deze vliegtuigramp, maar voor iedereen die lijdt onder het geweld dat zich jammer genoeg in vele hoeken van de wereld manifesteert en waarbij elke dag onnoemelijk veel onschuldige slachtoffers vallen.

Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 01/08/2014.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten