Vorige week vrijdag was er geen krant. En er was ook geen
Belang van Houthalen-Helchteren. Want vorige week vrijdag was het hoogdag.
Feestdag. Vrijaf voor de meeste werkende mensen. Een dagje uit met het gezin,
op stap met vrienden, naar Pukkelpop,...
Vroeger - en hoewel dat voor de jongste generaties synoniem
is met 'toen de dinosaurussen nog leefden', is dat echt niet meer dan een
veertigtal jaar geleden - vroeger gingen de meeste mensen op die dag naar de
mis. Want 15 augustus is een kerkelijke feestdag: het feest van Maria
Hemelvaart.
In dit tijdperk associëren echter enkel de oudere generaties
deze feestdag nog met de Kerk, voor de jongere generaties is het vooral een
vrije dag waarop uitstapjes gepland kunnen worden naar zee, de Ardennen, de
zoo, Bobbejaanland, Plopsaland of een andere plaats van vertier.
Bij andere feestdagen, zoals Kerstmis of Pasen, pleeg ik
zelf nog wel eens misviering bij te wonen, maar op 15 augustus was mijn agenda
tot nu toe meestal 'misvrij'. Dit jaar ging ik echter op 15 augustus wel naar
de mis. In Houthalen-Centrum, want in Lillo was er geen. En niet alleen ik ging
als Lillonaar naar de mis in de hoofdkerk van onze gemeente. Lillo was goed
vertegenwoordigd en daar was een reden voor. Een geboren en getogen inwoonster
van Lillo heeft het immers tot parochie-assistente geschopt en dat mocht
gevierd worden. En welke dag is er meer geschikt voor het vieren van iemand die
zich opstelt als een 'moeder' voor de parochianen dan de dag waarop de moeder
aller moeders gevierd wordt: Maria Hemelvaart. Na een uitgebreide viering waren
alle aanwezigen (en dat waren er veel, de kerk mocht nog eens een vol huis
aanschouwen) welkom op de receptie die verzorgd werd door ziekenzorg: wijn,
fris, hapjes, alles wat een receptie vereist.
En daarmee beschikt Houthalen (en Lillo uiteraard) nu ook
over een 'vrouw in de kerk'. Ze is dan weliswaar geen priester, maar mag toch
een heel arsenaal aan taken voor haar rekening nemen. En wie onze nieuwe
parochie-assistente Barbara kent, weet dat ze dat goed zal doen. Ondanks, of
misschien net dankzij, haar bescheidenheid. Maar vrijdag, op deze feestdag,
heeft ze gedaan wat de pastoor haar had opgedragen: ze heeft zich laten vieren.
Zo werd het voor even ook haar feestdag. Succes, Barbara!
Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 22/08/2014.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten