Toen ik begon met het schrijven van deze tweewekelijkse
column, vreesde ik een beetje dat het moeilijk zou zijn om twee keer per maand
een deftig onderwerp te bedenken om mijn column aan te wijden. De voorwaarde
was immers dat de column iets met Houthalen-Helchteren te maken moest hebben.
Was er in onze gemeente wel genoeg te beleven om telkens een hele column mee te
vullen?
Maar wat bleek: aan inspiratie geen gebrek. De onderwerpen
kwamen me spontaan in de schoot gesprongen (of werden aangereikt door bereidwillige
muzen uit onze gemeenten). Tot vandaag. Probleem is echter niet een gebrek aan
inspiratie, maar eerder een teveel. Want de afgelopen weken bruiste onze
gemeente. Tijdens het pinksterweekend was er, zoals de traditie het
voorschrijft, kermis in Helchteren, met op zaterdag koers (waarvan ik deze keer
persoonlijk geen last heb gehad, overigens) en kermis en jaarmarkt in
Houthalen-Oost. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik geen van beide evenementen
met een bezoekje vereerd heb. Want op onze kalender stond een andere Houthalense
activiteit gepland, al een lange tijd. Onze zoon, die eigenlijk toch nog maar
net uit de pampers lijkt, is immers intussen al op de leeftijd aanbeland waarop
kinderen hun eerste communie mogen doen. Op Pinksteren zaten wij dus als trotse
ouders, met een krop in de keel en een fiere traan in de ooghoek, in de kerk
van Lillo te glunderen. Want onze zoon was één van de negentien communicanten
die in een prachtige viering voor het eerst een hostie mochten eten. Achteraf
werd dit gebeuren natuurlijk bekroond met feest, lekker eten en cadeaus. Het
mag dus geen wonder heten dat alle andere activiteiten van dat weekend vrijwel
onopgemerkt aan ons voorbijgingen.
En intussen is er alweer wat anders te beleven. Na maanden
van gratis gadgets, gratis en betaalde Panini-stickers, aankoop van truitjes,
shorten, sjaals en autospiegelhoesjes, is het langverwachte WK in Brazilië
eindelijk aangebroken. Ik schrijf deze column aan de vooravond van de eerste
duivelse match, maar het mag duidelijk zijn dat heel Houthalen-Helchteren er
klaar voor is. Het WK-virus is onverbiddelijk doorgedrongen tot in alle straten
van onze gemeente. De vlaggen wapperen aan vele ramen en sommige huizen lijken
zelfs volledig ingepakt in de Belgische driekleur. Een bende voetballiefhebbers
richtte zelfs in Molenheide een vakantiehuisje in als voetbaltempel. Ik zal dus
genoodzaakt zijn om ook aan mijn huis tegen morgenavond nog een vlag te
draperen, om niet uit de toon te vallen. En hopelijk kunnen we het
zwart-geel-rood nog vaak trots tonen de komende weken!
Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 20 juni 2014.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten