Column 51: Knallend het nieuwe jaar in!

Het was al jaren geleden dat ik nog eens thuis het nieuwe jaar had ingezet. Maar dit jaar was ons huis het trefpunt van de feestelijkheden bij oudejaar. Vrienden, lekker eten en bubbels, meer is er niet nodig om een mooi einde te breien aan een jaar dat niet altijd even feestelijk was. Vuurwerk hadden we niet gekocht. Want in Houthalen-Helchteren moet je het melden als je vuurpijlen de lucht in wil schieten, en dat vinden we nogal omslachtig. Maar vuurwerk kopen bleek ook absoluut overbodig. Al vanaf woensdagmiddag vlogen de knallen ons met enige  regelmaat om de oren. Er waren er zelfs bij die het nodig achtten een generale repetitie te houden voor oudejaarsnacht. Want net vierentwintig uur voor de overgang naar het nieuwe jaar werden we bijna uit ons bed geschud toen een knal van formaat zelfs de ramen deed denderen. Ook op donderdag gingen de repetities al vanaf 's middags van start. Met een nog snellere regelmaat volgden de knalletjes elkaar op, tot het 's avonds tijd was voor het echte werk. Tijdens het eten werden we opnieuw opgeschrikt door een enorme knal. Mooie lichtflitsen waren nergens te bespeuren, maar de knal was des te heviger. Blijkbaar zijn deze enorme knallers enorm populair dit jaar. Het zal wel aan mij liggen, maar ik vind het geluid van vuurwerk eerder een nogal vervelend bijverschijnsel. Ik kijk naar vuurwerk omdat ik het geproduceerde licht, in allerlei kleuren en vormen, mooi vind. Maar blijkbaar ben ik daarmee ouderwets. Want vuurwerk moet dezer dagen blijkbaar vooral knallen, lawaai maken, de ramen doen rammelen.

Gelukkig werden de ouderwetsen onder ons om klokslag twaalf uur toch ook nog op hun wenken bediend. We installeerden ons buiten op het gras om het rondflitsende licht te bewonderen. En we kwamen ogen te kort. Van alle kanten vlogen de vuurpijlen de lucht in. De lucht verkleurde in honderd tinten. En toen al het geld vervlogen was, rook zelfs onze tuin naar zwavel, alsof we in de achtertuin van een actieve vulkaan wonen. En zelfs op zondag, toen ik naar de bakker reed, lagen de vuurwerkrestanten nog steeds over het kruispunt in Helchteren verspreid. Opgehoopt tegen de huizen alsof het sneeuw was, die aan de kant geruimd was. 

Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 8/1/2016.