Ons
zoontje versterkt intussen al twee jaar de rangen van Houthalen VV. Het niveau
ligt net iets lager dan dat van de Rode Duivels, maar de spelers zijn daarom
niet minder gemotiveerd. En ook voor en na de matchen maken ze graag plezier. Na
al iets meer gewonnen matchen dan het vorige seizoen en nog enkele toernooien,
is het voetbalseizoen nu echt ten einde. Maar de trainer vond dat het seizoen
niet zomaar kon eindigen. En dus kregen de mama's en papa's twee weken geleden
een sms'je met de uitnodiging voor een toernooitje tussen spelers, ouders,
broers en zussen. Met een barbecue achteraf. Die barbecue zag ik meteen zitten,
maar bij het idee aan een toernooi (méér dan één match dus) brak het zweet me
al spontaan uit. Zelfs zonder nog maar een bal aan te raken. Papa had meer moed
en ging de uitdaging aan, het was in ieder geval al minder vuil dan het
moddervoetbal waarmee ze het vorige seizoen afsloten. Mama en zus gaven zich
wijselijk op om de spelers luidkeels aan te moedigen langs de zijlijn.
Zaterdagnamiddag
stonden dus heel wat kinderen en ouders in tenue op het veld van Houthalen VV.
De trainer had zijn best gedaan en een toernooischema opgesteld om u tegen te
zeggen. Er waren maar liefst acht ploegjes met voetballers van allerlei leeftijden.
En ik geef het toe, er waren een aantal mama's die moediger waren dan ik en in
sportkledij het gras betraden. Bijna had ik spijt dat ik niet ook aan het spel
deelnam. Maar toen het gepuf steeds luider werd op het einde van het toernooi
en de toen al stramme spieren gestretcht werden, wist ik dat ik de juiste
beslissing had genomen. Ik zou de volgende dag immers wel nog uit mijn bed
geraken... Veel respect dus voor diegenen die het wel aandurfden.
De
inzet werd beloond met barbecue en frietjes. Barbecue voor de groten, frietjes
voor de kleintjes. De trainer zorgde
voor vlees voor een klein leger, de ouders zorgden voor een gevarieerd aanbod
aan groenten. En enkele bestuursleden bemanden de toog en de frietketel.
En
terwijl de ouders nog genoten van een frisse pint, vonden de kinderen een
nieuwe lading energie. De ouders puften immers nog na, maar de kinderen stormden
al opnieuw het veld op. Want zelfs een toernooi van meer dan twee uur kreeg hen
niet getemd.
Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 29/05/2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten