Ik
ben een geboren en getogen Lillonaar. Nee, nu lieg ik. Geboren ben ik in
Hasselt. Maar behalve die week of tien dagen die ik in het Hasseltse moederhuis
doorbracht, heb ik mijn hele leven gesleten in Lillo. Of nee, toch nog een
kleine correctie: tijdens mijn studententijd bracht ik vier jaar lang de weken
in Leuven door. Wat een immens verschil tussen het kleine, landelijke Lillo en
de stad Leuven. Wat ik heerlijk vond in Leuven, was dat je overal kon geraken
te voet of met de fiets. Op een kwartiertje doorkruiste je de stad, op vijf
minuten was je in het winkelcentrum, op café of in de bioscoop. In Lillo heb je
ongeveer overal een auto voor nodig. We kunnen wel te voet naar de apotheek,
dat is waar. Dat is een luxe. En een tankstation en enkele garages hebben we
ook, maar daar zonder auto heen gaan, is natuurlijk ook te gek voor woorden.
Toch
ben ik dat kleine, landelijke Lillo alleen maar meer gaan appreciëren tijdens
mijn tijd in Leuven. Want in een stad wonen heeft natuurlijk ook zijn nadelen.
En zelfs in Lillo kunnen we minstens eenmaal per jaar naar een cultureel
evenement, want zoals ik al in één van mijn vorige columns aankondigde: in
april wordt er in Lillo een toneelstuk opgevoerd.
Dus,
op een zonnige zondagnamiddag in april wandelden wij, zoals in de stad, naar
toneel. Het vroegere fanfare- en voetballokaal was dat weekend cultuurcentrum
van dienst. Er werd een podium opgebouwd, een soort van tribune in elkaar
geknutseld en met tafels en nieuwe stoelen was de zaal klaar voor zowel publiek
als acteurs. En zowel op het podium als in de zaal was Lillo goed
vertegenwoordigd. Zoals gewoonlijk brachten ze een heerlijk komisch stuk met
allerlei onverwachte wendingen. En in het dialect. Het was weer een namiddag genieten geblazen.
En we kregen waar voor ons geld: want het stuk duurde bijna drie uur (met een
drank- en vlaaipauze inbegrepen). Enige bijwerking van het bijwonen van het
stuk: 's anderendaags had ik spierpijn in mijn lachspieren. En ik denk niet dat
ik de enige was.
Verschenen in Het Belang van Limburg / Houthalen-Helchteren op 30 april 2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten